ในวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2550 รถไฟเตเฌเว โปส หมายเลข 4402 ได้ทำการวิ่งทดสอบโดยใช้รหัสว่า V150 แปลว่า 150 เมตรต่อวินาที ซึ่งในขบวนรถประกอบด้วยรถกำลังเตเฌเว โปส หมายเลข 4402 2 คัน กับโบกี้รถโดยสารสองชั้นแบบดูแปล็กซ์ (Duplex) ซึ่งได้รับการดัดแปลงโดยติดมอเตอร์ลากจูง (Traction Motor) ซึ่งเรียกว่า AGV (Automotrice à grande vitesse)ในภาษาฝรั่งเศสแปลว่า โบกี้รถโดยสารขับเคลื่อนด้วยตัวเอง (ซึ่งในโบกี้รถโดยสารของ TGV ทุกขบวน จะใช้แคร่ล้อร่วมกันระหว่างโบกี้เพื่อการเข้าโค้งที่ปลอดภัย) ภายในโบกี้แรกจะมีห้องปฏิบัติการซึ่งมีเครื่องมือบอกตำแหน่ง วัดรัศมีโค้ง วัดความเร็วของตัวรถ เพื่อให้การวิ่งทดสอบมีความปลอดภัย ในโบกี้สุดท้ายจะเป็นโบกี้โดยสารไว้รับรองบุคคลสำคัญในระหว่างวิ่งทดสอบ รถกำลังทั้ง 2 คันนั้น ได้มีการดัดแปลงและเพิ่มสมรรถนะให้ดียิ่งขึ้น ได้แก่ เพิ่มกำลังมอเตอร์ลากจูงจาก 12,900 แรงม้า เป็น 25,000 แรงม้า เพิ่มขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของล้อจาก 920 มม. เป็น 1,092 มม. ปิดที่เก็บเสาสาลี่ที่รถกำลังคันหน้า โดยกางเสาสาลี่ที่รถกำลังท้ายแทน เพื่อให้ถูกต้องตามหลักอากาศพลศาสตร์ รวมทั้งลดแรงเสียดทาน และปิดช่องว่างระหว่างโบกี้ในขบวนเพื่อลดเสียงและแรงเสียดทาน ซึ่ง V150 นั้น ได้วิ่งทดสอบตั้งแต่หลักกิโลเมตรที่ 223 จนถึงหลักกิโลเมตรที่ 167 ของเส้นทางรถไฟความเร็วสูงสายตะวันออก (LGV-Est) ผลปรากฏว่า V150 สามารถทำความเร็วสูงสุดได้ถึง 574.8 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ทำให้ V150 เป็นรถไฟล้อเหล็กที่เร็วที่สุดในโลก โดยทำลายสถิติเก่าซึ่งรถไฟเตเฌเว อัตล็องติก หมายเลข 325 สร้างไว้ที่ 515.3 กิโลเมตรต่อชั่วโมงในเส้นทางความเร็วสูงสายแอตแลนติก (LGV Atlantique)

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้รถไฟเตเฌเว โปส หมายเลข 4402 ได้กลับมาทำขบวนตามปกติโดยกลับมาใช้โบกี้โดยสารชั้นเดียวแบบลาครัวพ่วงกัน 8 โบกี้ แต่ยังคงลวดลายตกแต่งบนรถกำลังเช่นเดิม